คำว่า หนึ่งไม่มีสอง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 122 / 123

เฮอรรถ 67 (ต่อ) param puññasambhārajja uttamanīla-akkhivantaṃ sabbasubhākiṇṇaṃ sabbeṇa subhena vaṇṇena saṅṭhānena "ækiṇṇam" gahaniṃ 4954-6). nilakkinayaṇaṃ varaṃ puññasambhāraṃ uttamanīla-akkhivantaṃ.

บทความนี้วิเคราะห์คำว่า 'sabbasubhākiṇṇaṃ' และความแตกต่างระหว่างการแปลในพระรัตนตรปทานและพระสิงคาลมตกาแรปน โดยเน้นที่ความงามทั่วไปในคำศัพท์ต่าง ๆ ที่อ้างถึงในอรรถกถา การแปลของมจรในปีต่าง ๆ พบว่ามีแนวโน

jino tasmim guñe tuttuho etadagge thapesi mam singalakkassa 69 ya mātā agga sāddhādhimuttika 70. (Ap II 34.24) พระองค์ผู้ทรงชนะแล้ว พอพระทัยในคุณสมบัติของหมอฉันได้ แต่งตั้งหมอฉันไว้ในตำแหน่ง'เอตทัคคะ

บทความนี้พูดถึงหมอผู้มีความชำนาญในฤทธิ์ต่างๆ ที่ได้รับการแต่งตั้งจากพระองค์ให้เป็นผู้ที่มีคุณสมบัติพิเศษ สามารถรู้ถึงอดีตชาติและมีฤทธิ์ที่หลากหลาย เช่น หูทิพย์และเจโตปริญญา บทความยังมีการพูดถึงความหมา

คำว่า “ลัฏฐิ” ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท The Term Laddhi in Theravāda Buddhist Scriptures พระเมหาพงศ์ศักดิ์ จานิยา Phramaha Pongsak Thaniyo Research Center for World Buddhist Cultures, Ryukoku Univ

บทความนี้ศึกษาและวิเคราะห์คำว่า 'ลัฏฐิ' ซึ่งมีความสำคัญในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท โดยการตีความความหมายและเพื่อนำเสนอบทบาทของคำนี้ในทางปฏิบัติในศาสนา การศึกษานี้เผยแพร่โดย พระเมหาพงศ์ศักดิ์ จานิยา จาก

เกี่ยวกับ 3 กาลมิตอยู่ของนิภายสราวาสติวาคงมีมาก่อนสมยของพระกตยายนี้ ตุตะผู้จาตรคีรธรรม ชุญานปรสถาณ (阿毘達磨發論) นอกจากนั่นพระปรมาจารย์อรรถาธิบายได้นำภีรีสาม ธรรมอิษน ยเกี่ยวนิภายเหตุวามว่า นิภายนี้ได้ตั้ง

เนื้อหานี้พูดถึงกาลมิตอยู่ของนิภายสราวาสติวาคงและการอธิบายของพระปรมาจารย์ที่เกี่ยวข้องกับนิภายเหตุวาม โดยแสดงให้เห็นความสอดคล้องระหว่างสมบัติของนิภายในพระอธิธรรมและคัมภีร์ต่างๆ เช่น 五法蔵 และยังเสนอความ

ธรรมธารา วาสนาอิทธิสัมพัทธ์ในพระพุทธศาสนา ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 7) พ.ศ. 2561 พบจำนวนมากในคัมภีร์อรรถกถา โดยมีตัวอย่างบันทึกการใช้ ดังต่อไปนี้ 1. การใช้ในบรรยายที่แสดงถึงจุดคำที่มีความหมายใ

ในปีที่ 4 ฉบับที่ 2 ของธรรมธารา มีการสำรวจวาสนาอิทธิสัมพัทธ์ในพระพุทธศาสนา โดยเน้นไปที่การใช้คำในบรรยายที่แสดงถึงความคิดเห็น ความพอใจและความชอบใจ โดยมีตัวอย่างจากคัมภีร์อรรถกถาและการแสดงทิฎฐิของนักบวช

คำว่า "ลัฏฐี" ในคัมภีร์นี้ก็พระพุทธศาสนากวนความ 55 The Term Laddhi in Theravāda Buddhist Scriptures ปรากฏในคัมภีร์ว่าแต่เริ่มมาปรากฏในคัมภีร์ครูอย่อต่อระหว่าง ยุคต้นกับยุคอภิวรรณ คือ "นิทเทส" โดยใช้เร

บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้คำว่า 'ลัฏฐี' ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา เผยให้เห็นถึงทัศนคติที่มีการใช้ในด้านลบเกี่ยวกับศาสนาและการเชื่อมโยงกับความคิดที่แตกต่าง โดยเฉพาะในฝ่ายเถรวาท อิทธิพลของการใช้คำนี้ถูกส

คำว่า "จตุอิ" ในฉบับนี้พระพุทธศาสนานามวาจา The Term Laddhi in Theravāda Buddhist Scriptures 59 แจ้ง จันทราม. 2542 ศาสนศาสตร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ไทยวัฒนา พานิช หลวงวิจิตรวาทการ. 2523 ศาสนาสากล เล

บทความนี้ศึกษาคำว่า 'จตุอิ' ในบริบทของพระพุทธศาสนาและการนำเสนอคำนิยามในคัมภีร์ต่างๆ รวมถึงการเปรียบเทียบกับแนวคิดทางศาสนาอื่น ๆ โดยยกตัวอย่างงานวิจัยและการตีความของนักวิชาการที่สำคัญ ข้อมูลส่วนใหญ่ได้

ธรรมะภาค วาสนาวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 (ฉบับรวม 10) ปี 2563 แล้วพระศากยุมนี้กังจะรวมรวมหคำสอนและแนวคิดของพระองค์เองในลักษณะของคัมภีร์ ตั้งแต่พระองค์ทรงมีพระชนม์พออยู่ไหมครับ? อาจารย์

เนื้อหานี้สำรวจการรวบรวมคำสอนของพระศากยุมุนีในสมัยที่การบันทึกยังไม่แพร่หลาย โดยพระอานนท์ที่เป็นผู้ทรงจำคำสอนมากที่สุด เมื่อพระศากยุมุนีทรงดับชนปิ่น พระอานนท์จึงได้นำเสนอคำสอนต่อพระสาวก 500 รูป เพื่อใ

พระพุทธศาสนามหายาน : เหตุใดคำอธิบายของพระพุทธเจ้าจึงมีความหลากหลาย (4) Mahayána Buddhism: Reasons for Diversity in the Buddha’s Teachings (4) บทที่ 2 การแผ่ขยายของแนวคิด “ศูนย์ตา” : ปรัชญาปารมิตาสูตร

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับแนวคิดความหลากหลายของคำอธิบายจากพระพุทธเจ้าในพระพุทธศาสนามหายาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่อง “กรรม” และ “สังสารวัฏ” ที่ถูกนำมาอธิบายใหม่ใน “ปรัชญาปารมิตาสูตร” ตัวอย่างเช่น การใช้บัต

พระพุทธศาสนามหายาน : เหตุใดคำกล่าวของพระพุทธเจ้าจึงมีความหลากหลาย (4) Mahāyāna Buddhism: Reasons for Diversity in the Buddha's Teachings (4) 213 จงสยาย...จงจารึก...จงเผายาออกไป นักศึกษา : เป็นอย่างนี

เนื้อหาเกี่ยวกับพระพุทธศาสนามหายาน ชี้ให้เห็นถึงเหตุผลที่ทำให้คำสอนของพระพุทธเจ้ามีความหลากหลาย โดยเน้นที่แนวคิด 'ศูนยต' ที่สำคัญในการบรรลุธรรม และสำรวจบารมี 6 ประการ ได้แก่ ทาน ศิล กษาณน์ วิริยะ ยายน

ธรรมะยา วารสารวิชาการพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 13) ปี 2564 คนละอย่างกัน "งมงาย" คือ การทักทึงถึงความสัมพันธ์ไม่ถูกต้องในเหตุและผลของปรากฏการณ์ 2 อย่างที่เกิดขึ้น ตัวอย่างเช่น เห็น

บทความนี้เจาะลึกถึงความแตกต่างระหว่าง 'งมงาย' ซึ่งเป็นการมองหาความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกต้องในเหตุและผล เช่น การเชื่อมโยงระหว่างการร้องไห้ของคนอื่นและการเสียชีวิตของผู้ป่วย และ 'เห็นอธรรมชาติ' ที่บ่งบอกถึง

ได้อธิบายศัพท์คำว่า “語言” คือ “יָעֵן” (shuo วะท?, คำอธิบาย?) แต่ไม่ใช่เป็นคำแปลที่มาจากคำว่า สรว-อัสติ-วะนะ Sarva-asti-vāda หากพิจารณาจากคำแปลภาษาดังกล่าวกลับไปเป็นภาษาสันสกฤต อาจเป็นคำว่า Sarva-vākya-

บทความนี้อธิบายศัพท์คำว่า '語言' ซึ่งมีที่มาจากคำว่า 'יָעֵן' (shuo วะท?) และวิพากษ์คำเกี่ยวข้องทั้งในภาษาฝรั่งและภาษาสันสกฤต รวมถึงความแตกต่างและบริบทของการใช้คำในประวัติศาสตร์ การศึกษาแสดงให้เห็นว่าแม้

ปฏิวัติวิธีการกับสีกาขนาดเล็กน้อย 5.1 โครงสร้างของปฏิรูป เลิกขบวนอันเป็นมาในพระปฏิรูปนี้แบ่งออกตามประเภทอาบัติเป็น 8 หมวด ดังนี้ 5.1.1 ปาเศษ เป็นอาบัติหนักสุด ภิกษุได่ต้องอาบัติปราศจากขาดจากความเป็นพร

เนื้อหาเกี่ยวกับปฏิรูปวิธีการอาบัติในพระพุทธศาสนา ซึ่งแบ่งออกเป็น 8 หมวด โดยได้กล่าวถึงอาบัติทั้ง 4 ตัวหลัก ได้แก่ ปาเศษ, สังคาฯเสส, อนิติ และนิสินคัลยาจิตติย์ โดยระบุถึงข้อกำหนดและการลงโทษต่างๆ สำหรั

6.1.2 มีคำว่า “สิกขาข exceed 150” ในพระไตรปิฎกม Bali ในพระสุฆัตตปิฎก อังคุตตรนิยาย ติกนิบาต วัชิชุตสูตร กล่าวว่า สมัยหนึ่งมีรุกขนึงได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า คำพูดว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ สิกขาข exceed

บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับคำว่า 'สิกขาข exceed 150' ซึ่งปรากฏในพระไตรปิฎก โดยเฉพาะในพระสุฆัตตปิฎก อังคุตตรนิยาย ติกนิบาต วัชิชุตสูตร ซึ่งชี้ให้เห็นถึงการต้องการบรรลุหลักการสิกขา 3 ประการจากพระพุทธเจ้า เช

"לิกขาซมากเกิน 250" ซึ่ง Hirakawa (2000: 67) ได้ตรวจสอบและยืนยันว่า จำนวนลิกขาบมากเกิน 250 มีมากไป เนื้อหาของฉบับเก่าแก่ ถูกต้องกว่า นอกจากนี้คำว่า "ลิกขามากเกิน 150" นี้ ยังกำกวมอยู่ในฉบับรีพีราภวิภา

การศึกษาเรื่องจำนวนลิกขาที่ผิดผลาดในพระสูตร ทำให้เกิดความสงสัยเกี่ยวกับจำนวนลิกขาที่ถูกต้อง โดยเฉพาะเมื่อตรวจสอบจากฉบับเก่าแก่ซึ่งอาจมีความแม่นยำกว่า และมีมุมมองจากการสังคายนาในครั้งที่ 1 ที่อาจทำให้จ

ภายหลังพุทธบรรพีพุทธา พระพุทธศาสนาได้แพร่ขยายออกไปกว้างขวางขึ้นอีก โดยเมื่อคราวสังคัปนากรครั้งที่ 2 คณะสงฆ์มีรากฐานมั่นคง แผ่ขยายไปถึงอินเดียตอนใต้ และอินเดียตะวันตก แม้คณะสงฆ์ได้แพร่ขยายไปอย่างกว้างข

บทความนี้สำรวจการขยายตัวของพระพุทธศาสนาและบทบาทของคณะสงฆ์ในยุคต่างๆ หลังพุทธบรรพีพุทธา โดยเฉพาะในการประชุมสงฆ์และปฏิรูปการปฏิบัติ ตามพระธรรมวินัย ซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายในคณะสงฆ์อย่างมีนัยสำคัญ

ธรรมภาษ วรรณวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 13) ปี 2564 บทนำ พระพุทธศาสนาปฏิรูปสงฆ์ของ “atman” (อาตมัน) หรือ “atta” (อัตตา) ซึ่งศาสนาพราหมณ์-ฮินดูถือว่าเป็นสิ่งที่เที่ยงแท้

บทความนี้พูดถึงการปฏิรูปของพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับคำว่า “atman” และ “atta” ที่เกี่ยวข้องกับกรรมและการเกิดใหม่ พร้อมวิเคราะห์ความหมายของอันตรภาคระหว่างมรณภาพและการเกิดใหม่ ตามความเชื่อในพระพุทธศาสนา โดยอ

122 ธรรมภิบาล วราวิสาภารวาทพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 13) ปี 2564 2.1 อันตรภาพและอันตราปรินิพพาย์ คำว่า “อันตรภา” (Skt, Pāli: antarābhava) ที่ถูกแปลลงรูปเป็น “อันตรภาพ” ในการแปลทับ

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับคำว่า 'อันตรภาพ' และ 'อันตราปรินิพพาย์' ในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในมุมมองของคำศัพท์ในพระสูตรที่พบว่าไม่ปรากฏในนิยายฝ่ายบาลี แต่อาจพบในภาษาจีนและนิกายนั้นๆ รับรู

ธรรมธารา วรรณวิภาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 4 ปี 2560 การกำเนิดนิยายสุวาสติวาท (1) มิโตะโมะ เคโนโย บทคัดย่อ นิยายสุวาสติวาทเป็นหนึ่งใน 18 นิยายแห่งยุคเทคนิคของพระพุทธศาสนาในสมัยอินเดียโบราณ หากพิจาร

นิยายสุวาสติวาทเป็นหนึ่งใน 18 นิยายของยุคเทคนิคในพระพุทธศาสนาอินเดียโบราณ ซึ่งตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับชื่อ 'สุวาสติ' ว่าเป็นชื่อที่มีมาจากไหน และมีอีกชื่อคือ เหตุวาทา ซึ่งทำให้เกิดการตั้งคำถามเกี่ยวกับชื

ธรรมนารา ว่าราชวิทยาลัยพระคริสตธรรม ฉบับที่ 5 ปี 2560 1. บทนำ¹ ชื่อภิษาฎายในพระพุทธศาสนายุคแตกนิกายในอินเดีย มีการเรียกขานแตกต่างกันออกไปตามชื่อพื้นที่ที่นับนั่นแผ่ อยู่บ้าง ตามชื่อผู้นำที่เป็นอาจาร

บทความนี้จัดทำขึ้นเพื่อสำรวจและวิเคราะห์เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับมติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเมื่อมีการแตกนิกายภายในอินเดีย ในบทความนี้มีการถอดความและเรียบเรียงจากบทความภาษาญี่ปุ่นที่เสนอความคิดเห็น